Kent u enkele kenmerken van? kookfilm op hoge temperatuur ?

Hittebestendige PE-folie is een soort folie die kan worden gesteriliseerd en gesteriliseerd onder de omstandigheden van 120°C en 135°C. Het is verdeeld in semi-retorttype en retorttype op hoge temperatuur. PET/AI/RPP, PA/RCPP, enz., waarvan RCPP het belangrijkste basissubstraat is, dat ook specifieke eisen stelt aan de eigenschappen van dergelijke hittebestendige PE-folies. Laten we kijken.

Wat de grondstofhars betreft, gebruikt RCPP meestal PP- en PE-blokgecopolymeriseerde hars en wordt het verwerkt tot RCPP-film door meerlaags co-extrusiegieten. Het opvallende kenmerk is dat de thermische krimpsnelheid onder kookomstandigheden relatief klein is, in het algemeen minder dan 1,5%. Daarom moet de thermische krimpsnelheid van PET- en PA-substraatfilms die worden gebruikt voor hoge temperatuurbestendige PE-filmverpakkingen onder retortomstandigheden ook op hetzelfde of vergelijkbaar niveau zijn als RCPP. Op deze manier kan het retortbestendige verpakkingsmateriaal na de retortbehandeling nog steeds de vlakke uitstralingseisen behouden en een basisgarantie verkrijgen.

In termen van hittebestendigheid moeten lijmen met overeenkomstige hittebestendigheid worden gekozen! Hittebestendige PE-folie kan worden onderverdeeld in twee categorieën: kunststof/kunststofcomposiet en aluminium/kunststofcomposiet. meerdere. Films met verschillende composietstructuren en warmtebehandelingstemperaturen moeten verschillende lijmen kiezen! Tegelijkertijd moeten vóór de massaproductie warmtebehandelingstests met overeenkomstige omstandigheden worden uitgevoerd om te controleren of de geselecteerde lijmen en substraten geschikt zijn voor de verwerkings- en toepassingsomstandigheden van het bedrijf en de downstream-klanten.

Het kiezen van een geschikte lijm is slechts een van de basisvoorwaarden, en de hittebestendigheid van het composietsubstraat is ook een ander punt waarmee rekening moet worden gehouden. Voor composietsubstraten komt de hittebestendigheid niet alleen tot uiting in het smeltpunt van het substraat zelf, maar nog belangrijker, de longitudinale en transversale thermische krimpindex van het substraat onder de overeenkomstige warmtebehandelingsomstandigheden! Over het algemeen mag de thermische krimpsnelheid van het substraat onder de overeenkomstige warmtebehandelingsomstandigheden niet groter zijn dan 1,5%, en het verschil in thermische krimp tussen substraten mag niet groter zijn dan 0,5%!